مانوال تراپی

مانوال تراپی

 مانوال تراپی

واژه ی مانوال تراپی یا  “درمان دستی” به روش درمانی عضلات، تاندون ها،رباط ها و مفصل ها با استفاده از دست گفته می شود. لمس انسان، یک عنصر ضروری در روش و فلسفه ی درمان به حساب می آید و دلیل خوبی هم دارد. بیماران نسبت به درمان های دستی وقتی که با تمرین و آموزش همراه باشد، پاسخ مثبتی می دهند. این کار باعث بهبودی سریع تر و صرف هزینه ی کمتری می شود
درمان دستی گروه وسیعی از انواع تکنیک های پیچیده است که به وسیله ی دست و توسط فیزیوتراپ های آموزش دیده و با مهارت انجام می شود. این تکنیک ها می تواند شامل متحرک ساختن مفاصل و بافت نرم شود. هدف از درمان دستی، کاهش درد و افزایش عملکرد بافت هدف است.

تاثیرات درمان دستی
برای درمان دستی، چهار اثر اصلی پیشنهاد شده است: مکانیکی، نوروفیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و روانشناسی.
از لحاظ مکانیکی، حرکت دادن غیر فعال مفصل موجب کشش عضلات، رباط ها و کپسول مفصلی در آن ناحیه می شود؛ همچنین می تواند اتصال غیر طبیعی بافت ها به همدیگر را که در نتیجه ی جراحت و یا التهاب ایجاد شده است، از بین ببرد و در نتیجه دامنه ی حرکتی بافت را افزایش دهد. این بهبودی با وادار کردن بیمار به انجام تمرینات ورزشی خاص ممکن می شود.
اثر درمان دستی بر مکانیسم های نوروفیزیولوژیکی در مقالات تحقیقاتی ذکر شده است. اعتقاد بر این است که درمان دستی می تواند علاوه بر محل جراحت، بر روی سیستم درد واقع در کانال نخاعی، اثر مهارکننده داشته باشد.
از لحاظ بیوشیمیایی دستکاری مفصل موجب فعال شدن سیستم اپیوئیدی درونی می شود.
از لحاظ روانشناسی، درمان دستی باعث می شود که فرد با به دست آوردن نتایج مثیت از این روش، احساس اطمینان و دلگرمی کند.  لمس و دستکاری بافت آسیب دیده، به سنجش میزان درد بیمار کمک می کند.

روش های درمان دستی
درمان نقاط ماشه ای
درمان نقاط ماشه ای، یک تکنیک درمانی دستی است که بر نقاط ماشه ای یا “گره ها” در بافت ماهیچه تمرکز دارد. این نقاط ماشه ای نه تنها باعث درد در محل خود می شوند، بلکه درد را به نقاط دیگر بدن نیز ارجاع می دهند. نقاط ماشه ای قابل درمان هستند.
برای درمان نقاط ماشه ای از دو روش درمانی استفاده می شود:
۱٫ درمان دستی درون عضله ای (Intra Muscular Treatment):
که با عنوان dry needling (سوزن خشک) نیز شناخته می شود. در این روش از سوزن هایی مشابه روش طب سوزنی استفاده می شود؛ این سوزن ها داخل نقاط ماشه ای فرو برده می شوند تا در آن محل یک پاسخ کششی ایجاد شود.
۲٫ روش دستی:
فیزیوتراپ از دست های خود برای ایجاد فشار به منظور غیر فعال کردن نقاط ماشه ای استفاده می کند.
هدف از درمان نقاط ماشه ای، از بین بردن درد و آموزش دوباره ی عضلات برای کار کردن عادی بدون درد است. پس از چندین جلسه ی درمانی، ورم و خشکی عضلات و درد عصبی عضلانی کاهش می یابد، دامنه ی حرکتی وسیع تر می شود، تنش و فشار روی بافت کاهش می یابد و جریان خون، انعطاف پذیری و هماهنگی بدن افزایش می یابد.

حرکت دادن مفصل(Manipulation)
به حرکت واداشتن مفصل زیر مجموعه ای از درمان دستی است که در آن درمانگر، با یا بدون کمک بیمار، مفصل ها را در مسیرهای خاصی حرکت می دهد تا موجب کشش مفصل و بافت های اطراف آن شود.
در این روش مفصل با سرعت زیاد در محدوده ای بیش از محدوده ی عملکردی فیزیولوژیک یا طبیعی آن و پایین تر از بیشترین حد حرکتی آن، حرکت داده می شود.
مانند سایر شکل های درمان دستی، این روش نیز موجب کاهش درد و بازیابی عملکرد طبیعی مفصل می شود. این اثرات به دلایل زیر ایجاد می شوند:
آزاد شدن کپسول های مفصلی تحت فشار
شل شدن عضلات گرفته
از بین بردن اتصالات اطراف مفصل که در نتیجه ی جراحت یا التهاب ایجاد شده است
بازکردن مفصل های قفل شده

تکنیک انرژی عضلانی(MET)
این روش بر روی بیماران به منظور طویل کردن عضلات کوتاه شده و یا دچار اسپاسم برای بهبود رباط های ضعیف شده و تقویت عضلات و همچنین برای افزایش دامنه ی حرکتی انجام می شود. تکنیک انرژی عضلانی بر اساس تئوری مهار متقابل انجام می شود. در این تئوری بیان شده است که هنگامی که به مفصل فشار غیر مستقیم وارد می شود، عضلات یک سمت از مفصل به حالت استراحت درمی آیند تا به عضلات سمت دیگر اجازه بدهند که منقبض شوند. این تکنیک اغلب در مورد بیمارانی که دچار اسپاسم عضلانی هستند، به کار می رود.
تکنیک آزادسازی مفصل میوفاشیال(Myofascial Release)
رهاسازی مفصل میوفاشیال یک تکنیک درمان دستی بسیار کارآمد برای کاهش محدودیت حرکتی و فشار وارد بر میوفاشیال است تا درد را کاهش داده و موجب بازیابی حرکت مفصل شویم. تئوری رهاسازی مفصل میوفاشیال به درک کاملی از سیستم میوفاشیال نیاز دارد. فاشیل، یک سیستم تخصص یافته ی بدن است که ظاهری مشابه تار عنکبوت دارد که همه ی قسمت های بدن را به هم متصل می کند.
در حالت سالم و طبیعی بدن، فاسیال، ریلکس است و شکلی موج دار دارد. این بافت توانایی کشش و حرکت بدون محدودیت را دارد. وقتی دچار آسیب فیزیکی، جراحت یا التهاب می شویم، فاسیال، توانایی فعالیت خود را از دست می دهد. این مفصل، سفت شده و محدود می شود و سایر قسمت های بدن را نیز دچار تنش می کند.
روش درمانی ریلکس کردن میوفاشیال باعث کاهش درد و محدودیت و افزایش انعطاف پذیری و حرکت این بافت می شود. همچنین وضعیت بدن بهبود می یابد و در نتیجه عواملی که موجب دردهای مزمن و طولانی مدت بدون علامت هستند، از بین می روند.
کشش عضله(Stretching)
کشش عضله یک روش درمانی دستی است که طی آن باید بیمار در وضعیت های خاص درمانی به مدت ۳۰ تا ۹۰ ثانیه بماند تا موجب شل شدن عضله و بافت همبند شود. پس از تعیین نقاط حساس عضله، فیزیوتراپ، به آرامی در عضله ی آسیب دیده، در وضعیت طبیعی خود کشش ایجاد می کند. این کشش ابتدا باعث کاهش اسپاسم عضله ای که باعث حساس شدن آن ناحیه است، می شود. با کاهش اسپاسم،  معمولا درد و تنش موجود در بافت درگیر کاهش می یابد. این امر باعث می شود که مفصل ها حرکت طبیعی خود را به دست بیاورند. همچنین این روش درمانی برای سایر ساختارهای موجود در این ناحیه که تحت فشار قرار گرفته بودند نیز سودمند است.
کشش عضله برای درمان طیف وسیعی از بیماری های ارتوپدی از جمله سردرد، سیاتیک، تاندونیت، درد مزمن گردن و عوارض پس از عمل جراحی موثر است.

مزایا
درمان دستی می تواند یک یا چند مورد از مزیت های زیر را برای بیمار به همراه داشته باشد:
•    کاهش درد
•    افزایش محدوده ی حرکتی
•    کاش یا از بین رفتن التهاب بافت نرم
•    القای ریلکسیشن به عضله
•     تسهیل در تسکین درد
•    کاهش اسپاسم عضله
•     بهبود گردش خون
•    کمک به تخلیه ی موثر تر مایعات از قسمت های مختلف بدن
•    کمک به طویل شدن عضله

کاربردها
درمان دستی برای کدام یک از انواع آسیب ها یا مشکلات موثر است؟ در زیر به برخی از این موارد اشاره شده است:
درد گردن: مشکلات دیسک،اسپاسم عضله، درد ناشی از عمل جراحی گردن
درد کمر: مشکلات دیسک، گیر افتادگی مفصل فاست، تنگی کانال نخاعی، درد ناشی از عمل جراحی کمر.
مشکلات ستون فقرات/ درد ناحیه ی میانی کمر
سر درد: میگرن، سردرد های عصبی
اختلال عملکرد TMJ (اختلال در عملکرد مفصل گیجگاهی- فکی)
درد لگن: گیر افتادگی لگن، درد مفصل میوفاسیال لگن در ناحیه ی باسن یا لگن جانبی، بورسیت (التهاب کیسه های مفصلی) لگن، درد پس از عمل جراحی جاانداختن لگن
درد مچ پا: اختلال عملکرد پاتلوفمورال، تاندونیت، IT band  (باند ایلوتیبیال)، آرتروز مچ پا، درد مچ پا پس از عمل جراحی
درد شانه: سندرم گیرافتادگی شانه، دیسکینزی کتف، شانه ی منجمد/ چسب کپسولیت، درد شانه پس از عمل جراحی

فیبرومیالژیا
درمان دستی برای چه بیمارانی مناسب است؟
هر بیماری که دچار درد مفاصل است، می تواند تحت درمان دستی قرار گیرد. هیچ منع مطلقی در مورد درمان دستی وجود ندارد. با این حال اقدامات مراقبتی زیادی را باید به کار گرفت. این اقدامات در مورد بیماری هایی از جمله گرفتگی عضله، همارتروز، hyper mobility  (مفصل خم و یا باز شدن بیش از حد مفصل) و تعویض مفصل در حالی که هنوز بیمار به طور فعال مفصل خود را حرکت نداده است، با احتیاط انجام می شود.

آنـچه در این مقاله میـخوانیم

جدیدترین اخبـار را در شبکه هــای اجتــماعی ما دنبال کنید

ورود به صفحه اینستاگرام کلینیک دکتر سلیمانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *